30 Eylül 2009 Çarşamba

özür yazısı

ondan kelli için ve ondan kelli adına utanıyorum ve özür diliyorum. resmen unutulmuş ve terkedilmiş bir hâlin var. benimse gardım inik, burnum falan yerde; savunmuyorum bile kendimi. biz sana başlarken böyle söz vermemiştik üstad, gelip geçici bir heves değildin sen. ne benim için ne nazlimu için.
bilmiyorum niye böyle oldu. hani "kötü çocuk", "iyi kızı" terkederken der ya, tumturaklı bir cümledir, ince sızılı: "sen benim için fazla iyiydin". "fazla" yeşil fosforlu kalemle çizili.
işte öyle bir şey oldu sanki bizimkisi. bir bütün olamadık şu ana kadar.
şimdi bundan sonra söz, böyle olmayacak artık, seni hiç yalnız bırakmayacağız desem ne sen bana inanırsın ne ben sana umut verebilirim.
en iyisi muallak kalsın her şey. her zaman olduğu gibi.
ondan kelli oyuna belirsiz süreli çay, kahve ve ihtiyaç molası...